خنده ی مصنوعی
به نام خالق قلم
خنده ی مصنوعی
کاش لبخندتان را می شد به یادگار نگه داشت.
تا ما امروز می توانستیم از آن برای صیقل دادن روح مان استفاده کنیم .
حجم لبخندهایتان را تقویم نتوانست به دوش بکشد، برای همین چیزی نصیب ما نشد.
سهم ما آسمانی شد که میگوید همه جا یه رنگ است.
اما زیر آسمان، شما رنگ دیگری داشتید.
حالا چرا اینقدر به هم نزدیک عکس گرفتید؟؟
مگر نباید فاصله ی اجتماعی رو رعایت کرد؟؟
امان از دست شما ها که پرتکل ها رو زیر پا گذاشتید
عجیبه مگه با شما نیستم ؟؟
چرا جواب نمیدین؟؟
آهان تازه یادم اومد، آن جا فضا ش فرق داره، اصلا مگه میشه جایی که محل پرواز فرشته ها است ، را آلودگی بگیره...
اصلا قانون پیش شما با قانون ما زمینی ها فرق داره.
شما خودتون قانون را نوشتین، اما نه باجوهر، بلکه با خونتون.
نمیدونم صدام رو میشنوید یا نه آخه آسمون ما رو غبار گرفته شاید صدا درست نرسه .
اینجا صدای خنده های شما را کم داره و ما خیلی وقته که مصنوعی میخندیم .
________________________________________________________________________________________________
نویسنده: خانم غلیم زاده
